Kolekcje - orły, odznaki, odznaczenia

Trzeci z kolei wzór odznaki "Wzorowy Żołnierz". Opracowany w 1968 roku. W odróżnieniu od drugiego wzoru z 1961 r. odznaka jest trzystopniowa, wszystkie są srebrne a na odznace widnieje cyfra oznaczająca stopień.

Wprowadzone w 1960 roku oznaki korpusów osobowych, określające rodzaj wojsk. Noszone na kołnierzach kurtek mundurowych i płaszczy sukiennych.
Wzór korpusówek obowiązujący do dnia dzisiejszego. Wykonywane początkowo przez mennicę państwową, dziś produkowane przez prywatnych wytwórców.

Odznaka trzystopniowa (brązowa, srebrna i złota), ustanowiona w 1963r. Nadawana kierowcom po spełnieniu określonych w rozporządzeniu, warunków (np. : przepracowanie co najmniej 3 lat, niespowodowanie wypadku drogowego, itp. ). odznakę brązową nadawała przewodniczący prezydium wojewódzkiej rady narodowej, a odznakę srebrną i złotą - Minister Komunikacji.

Drugi z kolei wzór odznaki "Wzorowy Żołnierz". Opracowany w 1961 roku. od pierwszego różni się kształtem głowy i gałązkami wawrzynu na hełmie. Odznaka występuje w dwóch stopniach: I srebrna i II brązowa.

Orzeł haftowany srebrnym bajorkiem. Dziób i szpony wyhaftowane złotym bajorkiem. Oko podkreślone czarną nicią. Orzeł bez korony, noszony był na czapkach garnizonowych oficerów i podoficerów zawodowych Wojska Polskiego. Wprowadzony przepisami ubiorczymi z 1.05.1961 roku.

Orzeł na podkładce w barwach ochronnych tzw. „mora". Wytłoczony z masy plastycznej, gumopodobnej w kolorze białym. Noszony na czapce polowej wz.71 – tzw. „mora" lub popularnie „moro". Tłoczony także na podkładkach w innym kolorze

Orzeł bez korony, produkowany metodą tłoczenia z blachy cynkowanej, oksydowany. Zastąpił wcześniejsze orły, nawiązujące bezpośrednio do tych, które były używane w Wojsku Polskim przed drugą wojną światową.

Orzeł bez korony, tak jak prawie wszystkie używane w Ludowym Wojsku Polskim. Biały, tkany na płótnie bawełnianym w kolorze khaki. Noszony na czapce polowej wz.57 (rogatywka lub okrągła) – tzw. „deszczyk".