Bagnet 6H3 przeznaczony do automatycznych karabinków szturmowych AKM i AKMS posiada prostą, stalową głownię o długości 147 mm i grubości 3,5 mm. Sztych głowni posiada kształt typu „Bowie"i charakteryzuje się jednostronnie szlifowanym ostrzem oraz grzbietową krawędzią tnącą działającą jako drugie ramię nożyc (po dołączeniu pochwy).
Nóż wieloczynnościowy wz. 1969 został opracowany w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia (WITU) w Zielonce pod koniec lat 60. XX w. przez Ryszarda Szydłowskiego i Henryka Adamczyka. Jak na tamte czasy była to unikatowa w świecie konstrukcja, będąca połączeniem automatycznego (sprężynowego) noża bojowego oraz zestawu narzędzi – czyli był to jeden z pierwszych tzw. "multitoolów".
Standardowy niezbędnik Wojska Polskiego z roku 1989, produkcja Gerlach składa się z: 1) łyżki - która składa się z komory zupnej (znacznych rozmiarów) i donośnika. W sytuacjach krytycznych może pełnić rolę saperki i umożliwić w miarę szybkie okopanie.
Pierwszy typ bagnetu do karabinka automatycznego AK opracowany został w Związku Radzieckim w 1953 roku i wprowadzony na wyposażenie pod oznaczeniem bagnet typ 56-H-212.W 1958 roku Zakłady Metalowe im. gen. Waltera w Radomiu (późniejsze zakłady "Łucznik") rozpoczęły licencyjną produkcję karabinków szturmowych kbk AK oraz kbk AKS.
W latach 60-tych w ZSRR podjęto prace przy modernizacji bagnety typu 6H3. W wyniku tych działań powstał nowy typ bagnetu oznaczony 6H4. W Polsce produkcję tego typu bagnetu rozpoczęto w 1972 roku w Zakładach Metalowych "Łucznik" w Radomiu, razem z nowym typem karabinka AKMS kal. 7,62 mm.
Polski nóż szturmowy jest oparty o konstrukcję radzieckiego noża ZIK. Jest to klasyczny prosty nóż do walki wręcz i wykonywania drobnych prac w warunkach polowych.